Κρυοθεραπεία
Πώς λειτουργεί η Κρυοθεραπεία;
Οι κρυοχειρουργοί χρησιμοποιούν καθετήρες (προμπ) ψύξης (κρυοανιχνευτές) διαμέτρου μήκους 3-mm ή μικρότερης κλίμακας που υπερψύχονται με αργόν. Ο θάνατος των κυττάρων του καρκίνου είναι ουσιαστικά διασφαλισμένος σε θερμοκρασία 40ο C κάτω από το μηδέν, έστω και για μια στιγμή. Εάν το κέντρο φτάσει σε αυτή τη θερμοκρασία, ο εξωτερικός πυρήνας της ‘παγόμπαλας’ μπορεί να είναι ουσιαστικά θερμότερος και μόλις κάτω από το μηδέν.
Αυτός ο περιορισμός ξεπερνιέται με «διπλή κατάψυξη». Αυτή η διαδικασία εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι τα κύτταρα διογκώνονται κατά τη διάρκεια της απόψυξης. Αφού καταψυχθούν μία φορά, αποψύχονται αναστρέφοντας τη θερμοκρασία του προμπ – καθετήρα ψύξης. Αυτό συνεπάγεται την απενεργοποίηση του αργού και την ενεργοποίηση του ηλίου για το αντίθετο αποτέλεσμα. Μόλις παγώσει η παγόμπαλα, το αργόν ενεργοποιείται ξανά και η διαδικασία επαναλαμβάνεται.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την Κρυοθεραπεία;
Όπως και με οποιαδήποτε θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη, η κρυοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες ή βλάβες σε παρακείμενα όργανα. Η ουρήθρα που διατρέχει δεξιά μέσα από τον προστάτη είναι πιο ευάλωτη. Τον πρώτο καιρό που εφαρμόζετο η κρυοθεραπεία, (ο προστάτης) συχνά κατεψύχοταν και μπορεί κυριολεκτικά να αποκολλούσε ή να γύριζε από μέσα προς τα έξω. Το κανάλι του μπορεί να παρέμενε, αλλά η επένδυση μπορεί κατά καιρούς να ‘έλιωνε’ για μερικές εβδομάδες μέχρι να θεραπευτεί.
Αυτή η επιπλοκή έχει εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό με τη χρήση καθετήρα θέρμανσης ουρήθρας που κυκλοφορεί θερμό υγρό μέσα από τους θαλάμους του. Αλατούχο ή αλμυρό νερό σε περίπου 40ο C (104 Fahrenheit) προστατεύει συνήθως την ουρήθρα.
Η ζημιά ελαχιστοποιείται επίσης με συγκεκριμένες τεχνικές παρακολούθησης που πρόσφατα εφαρμόζονται. Οι καθετήρες που είναι τοποθετημένοι κοντά σε ζωτικής σημασίας περιοχές ενδιαφέροντος μας δείχνουν πότε πρέπει να αντιστρέψουμε τη διαδικασία ψύξης. Το ήλιο αρχίζει να θερμαίνει τους ιστούς μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έτσι ώστε η παγόμπαλα να μην ξεπεράσει τα προβλεπόμενα σύνορά της.
Πώς γίνεται η διαδικασία;
Κλύσματα και κάποια ουσία για τον καθαρισμό των εντέρων και του ορθού, όπως το κιτρικό μαγνήσιο, θα χορηγηθούν την ημέρα πριν από την εγχείρηση. Ένας καθετήρας υπερήχων τοποθετείται στο ορθό ώστε να καθοδηγεί την τοποθέτηση όλων των προμπς – ανιχνευτών.
Οι ανιχνευτές (προμπς ανίχνευσης) θερμοκρασίας τοποθετούνται κοντά στον προστάτη για να επιτρέψουν στον χειρουργό να γνωρίζει πότε το πάγωμα έχει φτάσει πέρα από τον αδένα. Τέσσερις ή περισσότεροι κρυοανιχνευτές (κρυοπρομπς / cryoprobes) τοποθετούνται στη θέση τους. Η κατάψυξη αρχίζει αργά υπό υπερηχογράφημα και παρακολούθηση με υπολογιστή. Όταν ο πάγος φτάσει σε συγκεκριμένο επίπεδο, το αργόν απενεργοποιείται και το ήλιο ενεργοποιείται για να ξεπαγώσει τον αδένα.
Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μόλις αποψυχθεί και ολόκληρη η διαδικασία ολοκληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες. Ο καθετήρας θέρμανσης της ουρήθρας μερικές φορές αφήνεται στη θέση του για περίπου μία ώρα στο δωμάτιο ανάνηψης προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι επιπλοκές.
Μετά από τη χειρουργική επέμβαση, οι περισσότεροι άνδρες επιτρέπεται να επιστρέψουν στο σπίτι μέσα σε 24 ώρες, συχνά την ημέρα της διαδικασίας. Ένας καθετήρας ή ένας υπερηβικός σωλήνας μπορεί να παραμείνει στη θέση του για μια εβδομάδα ή περισσότερο. Οι διατρήσεις θεραπεύονται αυθόρμητα μέσα σε λίγες ημέρες.
Ποιος είναι κατάλληλος υποψήφιος για κρυοθεραπεία;
Το πιο σημαντικό που θα σας κάνει υποψήφιους για κρυοθεραπεία είναι ο περιορισμός του καρκίνου στον προστάτη ή στην άμεση γειτνίαση του. Όπως και άλλες τοπικές θεραπείες (προστατεκτομή και ακτινοβολία), η κρυοθεραπεία λειτουργεί μόνο αν ο καρκίνος εμμένει στον στοχευόμενο χώρο.
Τα άτομα με επίμονο καρκίνο στον προστάτη μετά από ακτινοθεραπεία είναι προφανείς υποψήφιοι. Επειδή η προστατεκτομή διάσωσης (χειρουργική επέμβαση μετά από ακτινοθεραπεία) συνδέεται με σημαντικές επιπλοκές, η κρυοθεραπεία είναι ελκυστική ως μέθοδος θεραπείας τοπικού επαναλαμβανόμενου καρκίνου χωρίς μεγάλη χειρουργική επέμβαση. Τα ποσοστά επιπλοκών για κρυοθεραπεία μετά από ακτινοβολία είναι πράγματι υψηλότερα από ό, τι τα αντίστοιχα με την κρυοθεραπεία ως αρχική θεραπεία, αλλά φαίνεται να είναι χαμηλότερα από τα ποσοστά με την αποκατάσταση της προστατεκτομής.
Οι άνδρες με μεγάλους προστάτες, οι οποίοι υπολογίζονται περισσότερο από 50-75 γραμμάρια σε υπερηχογράφημα, είναι δυσκολότερο να θεραπευτούν. Είναι δύσκολο να παγώσει πλήρως ο ιστός όταν ο αδένας γίνεται μεγαλύτερος από αυτόν. Αυτοί που βρίσκονται στα περίπου 10-15 γραμμάρια αυτού του όγκου, μπορούν να το φτάσουν λαμβάνοντας ορμονική αφαίρεση.
Η κρυοθεραπεία σήμερα είναι κατάλληλη μόνο για τους άντρες που κατανοούν ότι πιθανότατα δεν θα έχουν αυθόρμητες στύσεις μετά τη θεραπεία. Αυτοί οι άνδρες μπορεί να εξακολουθούν να είναι σεξουαλικά ενεργοί εάν χρησιμοποιούν θεραπείες, αλλά πολύ λίγοι θα έχουν κανονικές στύσεις χωρίς τέτοια βοήθεια.
Είναι ενδιαφέρον ότι, επειδή τα νεύρα είναι παγωμένα αντί να απομονωθούν, ένας πολύ μικρός αριθμός ανδρών θα ανακτήσει φυσιολογικές στύσεις ακόμα και δύο χρόνια μετά τη θεραπεία. Ωστόσο, αυτή είναι η εξαίρεση και οι περισσότεροι άνδρες δεν θα το κάνουν.