Εκκολπωματική νόσος
Τι είναι η Εκκολπωματική Νόσος;
Η Εκκολπωματική Νόσος αποτελείται από δύο καταστάσεις: την Εκκολπωμάτωση και την Εκκολπωματίτιδα. Η Εκκολπωμάτωση είναι ο σχηματισμός αρκετών μικροσκοπικών θυλάκων, ή εκκολπώματα, στην επένδυση του εντέρου.
Η Εκκολπωματίτιδα, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από μέγεθος μπιζελιού έως πολύ μεγαλύτερο μέγεθος, σχηματίζεται από φλεγμονή των εκκολπωμάτων ίσως λόγω αυξημένης πίεσης από αέρια, απόβλητα ή υγρό σε αποδυναμωμένα σημεία των εντερικών τοιχωμάτων.
Η Εκκολπωματίτιδα μπορεί να σχηματιστεί όταν προκαλείται πίεση κατά τη διάρκεια της κένωσης του εντέρου, όπως κατά τη διάρκεια της δυσκοιλιότητας. Συμβαίνει συχνότερα στο κατώτερο τμήμα του παχέως εντέρου (το σιγμοειδές κόλον).
Οι επιπλοκές επηρεάζουν περίπου το 20% των ατόμων με εκκολπωμάτωση. Μία από αυτές τις επιπλοκές είναι η αιμορραγία του ορθού, που ονομάζεται και «εκκολπωματική αιμορραγία». Η εκκολπωματική αιμορραγία λαμβάνει χώρα όταν υπάρχει μακροχρόνιος τραυματισμός στα μικρά αιμοφόρα αγγεία κοντά στο εκκόλπωμα.
Η άλλη επιπλοκή είναι η εκκολπωματίτιδα. Η εκκολπωματίτιδα εμφανίζεται όταν υπάρχει φλεγμονή και μόλυνση σε ένα ή περισσότερα εκκολπώματα.
Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν αυτές οι εξωθήσεις εμποδίζονται με κόπρανα, επιτρέποντας στα βακτηρίδια να δημιουργούν και να προκαλούν μόλυνση.
Η Εκκολπωματίτιδα είναι πολύ συχνή στους δυτικούς πληθυσμούς και εμφανίζεται στο 10% των ατόμων ηλικίας άνω των 40 ετών και στο 50% των ατόμων άνω των 60 ετών.
Το ποσοστό της εκκολπωματίτιδας αυξάνεται με την ηλικία και επηρεάζει σχεδόν όλους όσους είναι ηλικίας άνω των 80 ετών και έχουν εκκολπώματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Εκκολπωμάτωσης (Εκκολπωματικής Νόσου);
Συνήθως η Εκκολπωμάτωση δεν προκαλεί ενοχλητικά συμπτώματα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ευαισθησία πάνω από την προσβληθείσα περιοχή ή κοιλιακές κράμπες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας;
Τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας περιλαμβάνουν οδυνηρές κράμπες ή ευαισθησία στην κάτω κοιλία, καθώς και ρίγη ή πυρετό.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της Εκκολπωματίτιδας;
Σοβαρές επιπλοκές μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της Εκκολπωματίτιδας.
Τα περισσότερα προέρχονται από την ανάπτυξη ενός σχισίματος ή διάτρησης (τρύπας) του εντερικού τοιχώματος. Εάν συμβεί αυτό, το εντερικό απόβλητο υλικό μπορεί να διαρρεύσει από τα έντερα και στην περιβάλλουσα κοιλιακή κοιλότητα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα προβλήματα:
- Περιτονίτιδα (μια οδυνηρή λοίμωξη της κοιλιακής κοιλότητας)
- Αποστήματα ,συγκεκαλυμμένες μολύνσεις στην κοιλιά
- Αποφράξεις/Παρακωλύσεις (μπλοκάρισμα στο έντερο)
Πώς διαγιγνώσκεται η Εκκολπωμάτωση (Εκκολπωματική Νόσος);
Επειδή τα περισσότερα άτομα με Εκκολπωμάτωση δεν έχουν συμπτώματα, συνήθως εκκολπώματα βρίσκονται όταν ο ασθενής κάνει εξετάσεις που γίνονται για άσχετο λόγο.
Πώς γίνεται η διάγνωση της Εκκολπωματίτιδας;
Εάν αντιμετωπίζετε τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας, είναι σημαντικό να δείτε τον ιατρό σας για τη σωστή διάγνωση. Ορισμένα συμπτώματα του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου και του Έλκους Στομάχου, μπορεί να είναι παρόμοια με εκείνα της Εκκολπωματικής Νόσου.
Ο Ιατρός σας θα κάνει ερωτήσεις σχετικές με το ιατρικό σας ιστορικό (όπως οι συνήθειες του εντέρου σας, τα συμπτώματα, τον πόνο, τη διατροφή και τα τρέχοντα φάρμακα) και θα σας κάνει μία φυσική εξέταση.
Ο Ιατρός μπορεί να ζητήσει μία ή περισσότερες εξετάσεις για να βοηθήσει στη διάγνωση της κατάστασής σας. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ακτίνες Χ, αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα, σιγμοειδοσκόπηση, κολονοσκόπηση, κλύσμα βαρίου και εξετάσεις αίματος για να ψάξει σημάδια λοίμωξης ή να δει πόση αιμορραγία υπάρχει.
Για τους ανθρώπους που έχουν γρήγορη, βαριά αιμορραγία από το ορθό, ο γιατρός μπορεί να κάνει μια διαδικασία που ονομάζεται «Αγγειογραφία» για να μάθει από πού προέρχεται η αιμορραγία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης, οι ιατροί εισάγουν στις αρτηρίες του ασθενούς μια αβλαβή ουσία (σκιαγραφικό) που θα επιτρέψει στον ιατρό να δει την πηγή της αιμορραγίας.
Πώς αντιμετωπίζεται η Εκκολπωμάτωση (Diverticulosis);
Τα άτομα που έχουν Εκκολπωμάτωση χωρίς συμπτώματα ή επιπλοκές δεν χρειάζονται θεραπεία, αλλά είναι σημαντικό να υιοθετήσουν μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες.
Τα καθαρτικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της Εκκολπωμάτωσης. Ο ασθενής θα πρέπει επίσης να αποφεύγει κλύσματα ή να τα χρησιμοποιεί σπάνια.
Πώς αντιμετωπίζεται η Εκκολπωματίτιδα (Diverticulitis);
Η Εκκολπωματίτιδα μερικές φορές βελτιώνεται χωρίς ιατρική θεραπεία, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο ασθενής θα χρειαστεί αντιβιοτικά. Μερικές φορές η μόλυνση είναι τόσο σοβαρή ώστε ο ασθενής πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για ενδοφλέβια αντιβιοτικά και άλλη υποστηρικτική φροντίδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας χειρουργός μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσει το προσβεβλημένο μέρος του εντέρου.
Κατά τη διάρκεια του ενεργού σταδίου της λοίμωξης, πολλοί ειδικοί συστήνουν μία δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε ίνες και άφθονο νερό. Ένα μήνα περίπου μετά την βελτίωση της κατάστασης της μόλυνσης, οι φυτικές ίνες θα πρέπει να επανέλθουν στο μενού.
Μπορεί να χρειαστεί θεραπεία έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένης χειρουργικής επέμβασης, αν τα αντιβιοτικά δεν έχουν αποτέλεσμα και σε περιπτώσεις μεγάλου αποστήματος, διάτρησης, περιτονίτιδας ή συνεχιζόμενης αιμορραγίας από το ορθό.
Εάν υπάρχει απόστημα ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί να αποστραγγίσει το υγρό εισάγοντας μια βελόνα στη μολυσμένη περιοχή. Μερικές φορές χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να καθαριστεί το απόστημα και να αφαιρεθεί μέρος του κόλου.
Εάν η λοίμωξη εξαπλωθεί εντός της κοιλιακής κοιλότητας (περιτονίτιδα), απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τον καθαρισμό της κοιλότητας και την απομάκρυνση του κατεστραμμένου τμήματος του κόλου. Η μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε ουλές του παχέος εντέρου και ο ουλώδης ιστός μπορεί να προκαλέσει μερική ή πλήρη απόφραξη (παρεμπόδιση). Μια πλήρης απόφραξη απαιτεί χειρουργική επέμβαση, ενώ μία τμηματική (μερική) απόφραξη δεν χρειάζεται.
Πώς μπορεί να αποφευχθεί η Εκκολπωμάτωση (Εκκολπωματική Νόσος);
Η καλή υγιεινή του εντέρου είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη της Εκκολπωματικής Νόσου ή για τη μείωση των επιπλοκών.
Αυτό σημαίνει να:
- Έχετε τακτικές κινήσεις του εντέρου και να αποφεύγετε τη δυσκοιλιότητα και την πίεση
- Τρώτε κατάλληλες ποσότητες των σωστών τύπων ινών
- Πίνετε άφθονο νερό
- Ασκείστε τακτικά
Η American Dietetic Association (Αμερικανική Ένωση Διαιτολογίας) συστήνει 20 – 35 γρ. ινών την ημέρα. Κάθε άτομο, ανεξάρτητα από το εάν έχει εκκολπώματα, θα πρέπει να προσπαθεί να καταναλώνει αυτή την ποσότητα ινών κάθε μέρα. Οι ίνες είναι το μέρος των φυτικών τροφών που δεν μπορούν να αφομοιωθούν.
Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες περιλαμβάνουν:
- Ψωμιά, δημητριακά και κράκερς ολικής αλέσεως
- Μούρα και άλλα φρούτα.
- Λαχανικά, όπως μπρόκολο, λάχανο, σπανάκι, καρότα, σπαράγγια, κολοκύθια και φασόλια.
- Καστανό ρύζι
- Παρασκευάσματα Πίτυρου
- Μαγειρεμένα ξηρά μπιζέλια (αρακά) και φασόλια, μεταξύ άλλων τροφίμων.
Μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες βοηθά στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και προσφέρει πολλά άλλα οφέλη για την υγεία, όπως τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, τη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, τη βελτίωση του σακχάρου στο αίμα και τον μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων εντερικών διαταραχών.
Άλλοι τρόποι για την πρόληψη της Εκκολπωματικής Νόσου περιλαμβάνουν την κατανάλωση 8 ποτηριών νερού (των 8 ουγγιών) ημερησίως, παρακολουθώντας τις αλλαγές στις κινήσεις του εντέρου (από τη δυσκοιλιότητα έως τη διάρροια) και φροντίζοντας να έχετε αρκετή ανάπαυση και ύπνο.
- + Γενικά
Τι είναι η Εκκολπωματική Νόσος;
Η Εκκολπωματική Νόσος αποτελείται από δύο καταστάσεις: την Εκκολπωμάτωση και την Εκκολπωματίτιδα. Η Εκκολπωμάτωση είναι ο σχηματισμός αρκετών μικροσκοπικών θυλάκων, ή εκκολπώματα, στην επένδυση του εντέρου.
Η Εκκολπωματίτιδα, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από μέγεθος μπιζελιού έως πολύ μεγαλύτερο μέγεθος, σχηματίζεται από φλεγμονή των εκκολπωμάτων ίσως λόγω αυξημένης πίεσης από αέρια, απόβλητα ή υγρό σε αποδυναμωμένα σημεία των εντερικών τοιχωμάτων.
Η Εκκολπωματίτιδα μπορεί να σχηματιστεί όταν προκαλείται πίεση κατά τη διάρκεια της κένωσης του εντέρου, όπως κατά τη διάρκεια της δυσκοιλιότητας. Συμβαίνει συχνότερα στο κατώτερο τμήμα του παχέως εντέρου (το σιγμοειδές κόλον).
Οι επιπλοκές επηρεάζουν περίπου το 20% των ατόμων με εκκολπωμάτωση. Μία από αυτές τις επιπλοκές είναι η αιμορραγία του ορθού, που ονομάζεται και «εκκολπωματική αιμορραγία». Η εκκολπωματική αιμορραγία λαμβάνει χώρα όταν υπάρχει μακροχρόνιος τραυματισμός στα μικρά αιμοφόρα αγγεία κοντά στο εκκόλπωμα.
Η άλλη επιπλοκή είναι η εκκολπωματίτιδα. Η εκκολπωματίτιδα εμφανίζεται όταν υπάρχει φλεγμονή και μόλυνση σε ένα ή περισσότερα εκκολπώματα.
Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν αυτές οι εξωθήσεις εμποδίζονται με κόπρανα, επιτρέποντας στα βακτηρίδια να δημιουργούν και να προκαλούν μόλυνση.
Η Εκκολπωματίτιδα είναι πολύ συχνή στους δυτικούς πληθυσμούς και εμφανίζεται στο 10% των ατόμων ηλικίας άνω των 40 ετών και στο 50% των ατόμων άνω των 60 ετών.
Το ποσοστό της εκκολπωματίτιδας αυξάνεται με την ηλικία και επηρεάζει σχεδόν όλους όσους είναι ηλικίας άνω των 80 ετών και έχουν εκκολπώματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Εκκολπωμάτωσης (Εκκολπωματικής Νόσου);
Συνήθως η Εκκολπωμάτωση δεν προκαλεί ενοχλητικά συμπτώματα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ευαισθησία πάνω από την προσβληθείσα περιοχή ή κοιλιακές κράμπες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας;
Τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας περιλαμβάνουν οδυνηρές κράμπες ή ευαισθησία στην κάτω κοιλία, καθώς και ρίγη ή πυρετό.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της Εκκολπωματίτιδας;
Σοβαρές επιπλοκές μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της Εκκολπωματίτιδας.
Τα περισσότερα προέρχονται από την ανάπτυξη ενός σχισίματος ή διάτρησης (τρύπας) του εντερικού τοιχώματος. Εάν συμβεί αυτό, το εντερικό απόβλητο υλικό μπορεί να διαρρεύσει από τα έντερα και στην περιβάλλουσα κοιλιακή κοιλότητα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα προβλήματα:
- Περιτονίτιδα (μια οδυνηρή λοίμωξη της κοιλιακής κοιλότητας)
- Αποστήματα ,συγκεκαλυμμένες μολύνσεις στην κοιλιά
- Αποφράξεις/Παρακωλύσεις (μπλοκάρισμα στο έντερο)
- + Διάγνωση
Πώς διαγιγνώσκεται η Εκκολπωμάτωση (Εκκολπωματική Νόσος);
Επειδή τα περισσότερα άτομα με Εκκολπωμάτωση δεν έχουν συμπτώματα, συνήθως εκκολπώματα βρίσκονται όταν ο ασθενής κάνει εξετάσεις που γίνονται για άσχετο λόγο.
Πώς γίνεται η διάγνωση της Εκκολπωματίτιδας;
Εάν αντιμετωπίζετε τα συμπτώματα της Εκκολπωματίτιδας, είναι σημαντικό να δείτε τον ιατρό σας για τη σωστή διάγνωση. Ορισμένα συμπτώματα του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου και του Έλκους Στομάχου, μπορεί να είναι παρόμοια με εκείνα της Εκκολπωματικής Νόσου.
Ο Ιατρός σας θα κάνει ερωτήσεις σχετικές με το ιατρικό σας ιστορικό (όπως οι συνήθειες του εντέρου σας, τα συμπτώματα, τον πόνο, τη διατροφή και τα τρέχοντα φάρμακα) και θα σας κάνει μία φυσική εξέταση.
Ο Ιατρός μπορεί να ζητήσει μία ή περισσότερες εξετάσεις για να βοηθήσει στη διάγνωση της κατάστασής σας. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ακτίνες Χ, αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα, σιγμοειδοσκόπηση, κολονοσκόπηση, κλύσμα βαρίου και εξετάσεις αίματος για να ψάξει σημάδια λοίμωξης ή να δει πόση αιμορραγία υπάρχει.
Για τους ανθρώπους που έχουν γρήγορη, βαριά αιμορραγία από το ορθό, ο γιατρός μπορεί να κάνει μια διαδικασία που ονομάζεται «Αγγειογραφία» για να μάθει από πού προέρχεται η αιμορραγία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης, οι ιατροί εισάγουν στις αρτηρίες του ασθενούς μια αβλαβή ουσία (σκιαγραφικό) που θα επιτρέψει στον ιατρό να δει την πηγή της αιμορραγίας.
- + Διαχείριση & Θεραπεία
Πώς αντιμετωπίζεται η Εκκολπωμάτωση (Diverticulosis);
Τα άτομα που έχουν Εκκολπωμάτωση χωρίς συμπτώματα ή επιπλοκές δεν χρειάζονται θεραπεία, αλλά είναι σημαντικό να υιοθετήσουν μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες.
Τα καθαρτικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της Εκκολπωμάτωσης. Ο ασθενής θα πρέπει επίσης να αποφεύγει κλύσματα ή να τα χρησιμοποιεί σπάνια.
Πώς αντιμετωπίζεται η Εκκολπωματίτιδα (Diverticulitis);
Η Εκκολπωματίτιδα μερικές φορές βελτιώνεται χωρίς ιατρική θεραπεία, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο ασθενής θα χρειαστεί αντιβιοτικά. Μερικές φορές η μόλυνση είναι τόσο σοβαρή ώστε ο ασθενής πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για ενδοφλέβια αντιβιοτικά και άλλη υποστηρικτική φροντίδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας χειρουργός μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσει το προσβεβλημένο μέρος του εντέρου.
Κατά τη διάρκεια του ενεργού σταδίου της λοίμωξης, πολλοί ειδικοί συστήνουν μία δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε ίνες και άφθονο νερό. Ένα μήνα περίπου μετά την βελτίωση της κατάστασης της μόλυνσης, οι φυτικές ίνες θα πρέπει να επανέλθουν στο μενού.
Μπορεί να χρειαστεί θεραπεία έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένης χειρουργικής επέμβασης, αν τα αντιβιοτικά δεν έχουν αποτέλεσμα και σε περιπτώσεις μεγάλου αποστήματος, διάτρησης, περιτονίτιδας ή συνεχιζόμενης αιμορραγίας από το ορθό.
Εάν υπάρχει απόστημα ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί να αποστραγγίσει το υγρό εισάγοντας μια βελόνα στη μολυσμένη περιοχή. Μερικές φορές χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να καθαριστεί το απόστημα και να αφαιρεθεί μέρος του κόλου.
Εάν η λοίμωξη εξαπλωθεί εντός της κοιλιακής κοιλότητας (περιτονίτιδα), απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τον καθαρισμό της κοιλότητας και την απομάκρυνση του κατεστραμμένου τμήματος του κόλου. Η μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε ουλές του παχέος εντέρου και ο ουλώδης ιστός μπορεί να προκαλέσει μερική ή πλήρη απόφραξη (παρεμπόδιση). Μια πλήρης απόφραξη απαιτεί χειρουργική επέμβαση, ενώ μία τμηματική (μερική) απόφραξη δεν χρειάζεται.
- + Επεμβάσεις
- + Πρόληψη
Πώς μπορεί να αποφευχθεί η Εκκολπωμάτωση (Εκκολπωματική Νόσος);
Η καλή υγιεινή του εντέρου είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη της Εκκολπωματικής Νόσου ή για τη μείωση των επιπλοκών.
Αυτό σημαίνει να:
- Έχετε τακτικές κινήσεις του εντέρου και να αποφεύγετε τη δυσκοιλιότητα και την πίεση
- Τρώτε κατάλληλες ποσότητες των σωστών τύπων ινών
- Πίνετε άφθονο νερό
- Ασκείστε τακτικά
Η American Dietetic Association (Αμερικανική Ένωση Διαιτολογίας) συστήνει 20 – 35 γρ. ινών την ημέρα. Κάθε άτομο, ανεξάρτητα από το εάν έχει εκκολπώματα, θα πρέπει να προσπαθεί να καταναλώνει αυτή την ποσότητα ινών κάθε μέρα. Οι ίνες είναι το μέρος των φυτικών τροφών που δεν μπορούν να αφομοιωθούν.
Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες περιλαμβάνουν:
- Ψωμιά, δημητριακά και κράκερς ολικής αλέσεως
- Μούρα και άλλα φρούτα.
- Λαχανικά, όπως μπρόκολο, λάχανο, σπανάκι, καρότα, σπαράγγια, κολοκύθια και φασόλια.
- Καστανό ρύζι
- Παρασκευάσματα Πίτυρου
- Μαγειρεμένα ξηρά μπιζέλια (αρακά) και φασόλια, μεταξύ άλλων τροφίμων.
Μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες βοηθά στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και προσφέρει πολλά άλλα οφέλη για την υγεία, όπως τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, τη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, τη βελτίωση του σακχάρου στο αίμα και τον μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων εντερικών διαταραχών.
Άλλοι τρόποι για την πρόληψη της Εκκολπωματικής Νόσου περιλαμβάνουν την κατανάλωση 8 ποτηριών νερού (των 8 ουγγιών) ημερησίως, παρακολουθώντας τις αλλαγές στις κινήσεις του εντέρου (από τη δυσκοιλιότητα έως τη διάρροια) και φροντίζοντας να έχετε αρκετή ανάπαυση και ύπνο.
- + Ιατρικές Συμβουλές
- + Ιατρική Υποστήριξη
