Από πού προήλθε η διεθνής ονομασία «ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ»;

Φυσικά εμπνεύστηκε και ορίσθηκε στην αρχαία Ελλάδα (όπως άλλωστε και η πλειονότητα των διεθνών ιατρικών όρων). Τα προθέματα: Χειρ – έργο και Χειρ – εργάτης, είναι οι λέξεις που συνέθεσαν τον ορισμό χειρουργική, ΚΑΙ σημαίνουν την ιατρική τέχνη και τον γιατρό τεχνίτη που θεραπεύει νοσήματα ή βλάβες του ανθρώπινου οργανισμού. Η Χειρουργική αρχίσει από τότε που γεννήθηκε και η Ιατρική και χάνεται στα βάθη της ανθρωπότητας, αναμεμιγμένη με την μαγεία και τις αρχαίες θρησκείες.

Η πρόοδός της συμβαδίζει με τις τεχνολογικές εξελίξεις κάθε εποχής, αρχίζοντας από τη λίθινη. Σημαντικά ευρήματα που έχουν έρθει στο φως, μαρτυρούν Νευροχειρουργικές σε Κρανία Νεολιθικής Εποχής που χρονολογούνται στα 10.000 πΧ, τα οποία έχουν υποστεί κρανιοαναρτήσεις. (εικόνα- Νευροχειρουργική Νεολιθικής Εποχής. Κρανία ηλικίας 10.000 πΧ).

Κρανίο του 3ΟΥ ΑΙ. πΧ, που βρέθηκε στη Χίο, στο οποίο έχει εκτελεσθεί κρανιοανάρτηση και κρίνοντας από την επούλωση της πληγής, συμπεραίνεται ότι ο ασθενής επέζησε της εγχείρησης και επιπλέον έζησε για αρκετά χρόνια μετά.

Ενδιαφέρουσες θεωρίες και χειρουργικές πρακτικές πρωτοεμφανίζονται από την Λίθινη ακόμη εποχή (προ 20.000 ετών πΧ), και επικυρώνονται με ευρήματα που εκπλήσσουν ακόμη τους σημερινούς ερευνητές. Κατά τον τρυπανισμό, ανοίγονται οπές στα οστά του κρανίου πιθανότητα με σκοπό την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων και την αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών, ημικρανιών ή της επιληψίας.

Το έργο του Ιπποκράτη ‘Περί των εν Κεφαλή Τρωμάτων’, θέτει ένα πρωτόκολλο μεθόδου για την ιατρική εξέταση και την θεραπευτική αγωγή του ασθενούς, περιγράφοντας εκδοχές των μορφολογικών εκφράσεων των ανθρωπίνων κρανιακών συρραφών, διαγνωστικές μεθόδους για την αναγνώριση και τη νοσηλεία μίας σειράς περισσότερων από 7 τύπων κρανιακών τραυμάτων προκαλούμενων από διάφορα όπλα και τις ειδικές συνθήκες του συμβάντος, προγνωστικά για τη διεξαγωγή μιας συντηρητικής μεθόδου ή χειρουργικής επέμβασης, χειρουργικές διαδικασίες τρυπανισμού ή απόξεσης, την συνεχή περίθαλψη του ασθενούς, με επαλείψεις φαρμακευτικών αγωγών και τη γενική φροντίδα θεραπείας.

Αξιοσημείωτο δε ότι η τεχνική και ο εξοπλισμός σε εργαλεία που περιγράφονται στο «Περί της Κεφαλής Τραυμάτων» έμειναν ουσιαστικά αμετάβλητα μέχρι τον 19Ο αι, δηλ, μέχρι την ανακάλυψη της ασηψίας και αντισηψίας.

Η χειρουργική θεμελιώθηκε το 500 π.Χ. έως το 500 μ.Χ. στην αρχαία Ελλάδα. Από την Μακεδονία έως τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Σικελία έως τα βάθη της Ασίας, από όπου υπήρχε Ελληνισμός υπήρχαν επιστήμες και φιλοσοφία.